Noe som varmer ekstra...

er et par gode ullsokkar eg ikkje har strikka sjølv. Det finnes nemlig ikkje noko kjedeligare enn å strikke sokkar, eg kan rett og slett ikkje fordra det. Å tru meg eg har prøv, gang på gang har eg blit lurt. Ja for det er det som har skjedd, eg har lest blogg på blogg der folk glad og fornøgd viser fram sine flotte strikkasokkar. Så har eg latt meg lure til å tru at dette er moro, men gang på gang komme eg halvveis i første sokken (host...barnesokken str 2 år :-/) og tenkt; å neeei. Lurt igjen :-(

Å eg kunne kanskje klart å motivert meg viss det kun var den eine sokken eg skulle lage, men ein må jo faktisk strikke ein til heilt lik. Dobbelt kjedelig rett og slett.

Heldivis har eg fleire snille familiemedlemmer som med jamne mellomrom gir meg sokkar :-) Å eg bli like glad kvar gong. Desse flotte sokkane eg har bilde av, har min snille svigermor strikka til meg. Ho har itillegg lage ein lite bunke med små sokkar til prinsen, så eg har ingen plana om å strikke så masse som ein halv sokk til. (Heilt til eg blir lurt til å tru at sokkestrikking er moro av ein eller anna blogg.)

Disse sokkane skal ikkje vere med på pinnekroken sin utfordring "noko som varmer", logisk nok siden eg ikkje har strikka dei sjølv, men har du strikka noko som varmer så hiv deg over utfordringen.