vel, ærlig talt,........eg finne knapt ord, men konkludere med at det må være noko familiært. I går kveld var eg sååå fornøgd, elefantvesten til prinsen vart heilt ferdig. Glada meg sånn til å vise bilde av prinsen med vesten på i dag. Vel, eg sleit og eg dro, lirka og lurte, men ikkje snakk om at eg fikk vesten på. Opningen i halsen var for liten :-(
Er ikkje lenge siden akkurat det samme skjedde, men då var det Theo sin mormor som klarte kunststykket. Berre sjå her.
For all del, er ikkje akkurat verdens undergang, men fins ikkje noko kjedeligare enn å rekke opp igjen. Jaja, blir ikkje gjort i dag, såpass veit eg. I kveld tenkte eg å strikke ferdig monsterbuksa, har endelig fått tak i meir tråd.
God helg til alle sammen.
Medfølelse oversendes!! Lite er så kjedelig som å måtte gjøre om noe man har fullført. Om ikke annet er det bedre at det kun er halsen som ikke passa - det kunne tross alt vært verre!
SvarSlettJa sånn kan deg og gå av og til.
SvarSlett